The Exies Röportajı

Bir çocuk düşünün.
Bir gün televizyonun başında, WWE’nin en büyük şovlarından biri olan Survivor Series’i izliyor. O yıl şovda kullanılan tema müziği, The Exies’in Ugly parçasıydı. O an, bu müziğin hayatında gerçekten böyle bir yer edineceğini bilmiyordu.

Zamanla o grup, hayatının bir parçası haline geldi. Mutlu anlarında da zor zamanlarında da yanında oldu. Şarkılar bazen söyleyemediği duyguların yerine geçti.

Yıllar sonra, Kapak Magazin’in sunduğu imkân sayesinde, o şarkıların mimarı Scott Stevens ile röportaj yapma şansına sahip olmak benim için tarifsiz bir deneyimdi. Bu röportaj, kişisel olarak paha biçilmez bir anlam taşıyor.

Umarım okurken siz de en az benim kadar keyif alırsınız.

Enes : Kariyerine dönüp baktığında, şarkılarının ses yüksekliğinden çok duygusal ağırlıkla şekillendiği hissediliyor. İlk yıllarda müziği yönlendiren duygu muydu, yoksa müzik mi bu duyguları içinden çekip çıkarıyordu?

Scott: Her zaman duygu ile yazarım, bildiğim tek yol bu. Her şeyin mutlaka bir hissi olması gerekiyordu. O his fark edildiği anda da sözlerin şeklini belirlemeye başlıyordu.

Enes :“Tired Of You”, öfkeden çok duygusal tükenmişlikten beslenen bir şarkı gibi. Onu yazarken bir kırılma noktasına geldiğinin farkında mıydın, yoksa bunu sonradan mı fark ettin?

Scott: “Tired Of You” çok hızlı yazıldı.
Head for the Door albümü için yazılan son şarkıydı.

O dönem hayatımdaki kararlarla yüzleşiyordum ve birlikte olduğum kişinin, yani eşimin, hayatımdaki tek iyi şey olduğunu fark ediyordum. Buna rağmen dikkatim bencil şeylere kaymıştı ve bunu yaparak ona ihanet ediyordum. Bu şarkı benim için bir basınç boşalmasıydı ve yaptığım seçimler için kendimi affetmemi sağladı.

Enes: Zaman ve mesafe geçtikçe “Tired Of You” ile olan ilişkin nasıl değişti? Hâlâ belirli bir ana mı bağlı, yoksa sen değiştikçe anlamı da evrildi mi?

Scott: Bir önceki sorunun cevabı aslında bunu da açıklıyor.
Şarkıyı hâlâ seviyorum ve birçok Exies hayranı da seviyor. Geçen Ekim ayında, on sekiz yıl sonra ilk kez, ikinci yeniden buluşma konserimizde çalındı.

Enes: “Ugly”, parmakla işaret etmekten çok ayna tutan bir şarkı gibi. Özellikle “We are dirt, we are alone” ve “Look closer, are you like me?” gibi dizelerde bu çok net hissediliyor. Bugün geriye baktığında bu şarkı sana başkalarıyla bir yüzleşme mi, yoksa kendinle mi gibi geliyor?

Scott: Kesinlikle kendime yönelik.
Bu şarkı da “Tired Of You” ile aynı dönemde ortaya çıktı. Yani yine kendime ayna tutuyordum ve aynı zamanda bir soru soruyordum: Benim gibi misin?

Enes: “Ugly” gibi bir şarkı grubun sınırlarını aşarak farklı insanlar için farklı anlamlar kazandığında, bu durum senin şarkıyla olan kişisel bağını nasıl etkiliyor?

Scott:Buna sadece minnet duyuyorum.
Virgin’daki A&R ekibi beni konfor alanımdan çıkmaya zorlamasaydı bu şarkı ortaya çıkmazdı. Şarkı artık kendi hayatını yaşıyor. Bana ait değil, herkesin.

Sadece Spotify’da ayda üç yüz binin üzerinde dinleniyor ve tüm platformlarda elli milyonun üzerinde bir erişime ulaştı. Bu gerçekten inanılmaz.

Enes: “My Goddess”, daha sessiz ve daha içsel bir ağırlık taşıyor. Bu şarkı ortaya çıkarken hissettiklerini anlamaya mı çalışıyordun, yoksa sadece o duyguların var olabileceği bir alan mı yaratıyordun?

Scott:Bu şarkı, artık aramızda olmayan gitaristimiz David Walsh ile başladı.
Bu onun, gerçeğe dayanmayan bir inanca kapılmasının hikâyesiydi. Bu, onun kopuş şarkısıydı. Şarkıyı duyduğumda nasıl yaklaşmam gerektiğini çok iyi biliyordum ve bitirmesine yardımcı oldum. Bu şarkı bizim için her şeyin başlangıcı oldu.

Enes :“A Fear of Being Alone”, oldukça kişisel bir kaygıya dokunuyor. Bu şarkıyı yazmak o korkuyla yüzleşmek gibi miydi, yoksa uzun süredir var olan bir duyguyu nihayet kelimelere dökmek mi?

Scott:Öncelikle bu şarkıyı çok seviyorum.
Evet, yine en iyi hayatımı yaşamadığım gerçeğiyle yüzleştiğim bir andı. İçinde bulunduğum döngüyü kırıp kıramayacağımı sorguluyordum.
Sonunda bu döngüyü kırmayı başardım.

Enes: “Different Than You”da, özellikle “I was so stupid when I was young” ve “I’m no different than you” gibi dizelerde, kesinlikten farkındalığa doğru net bir geçiş var. Bugün geriye baktığında bu şarkı sana bir özür mü, bir itiraf mı, yoksa zor yoldan öğrenilmiş bir ders mi gibi geliyor?

Scott:Hepsi.
Gençken her şeyi bildiğimizi sanırız. Ama bilmiyoruz. Sahip olduğumuz tek kibir, hayatımızın gelecekte nasıl değişeceğinden habersiz olmamızdır. Bu şarkı da hâlâ büyümem gereken çok şey olduğunu fark etmemin ve bunu kaleme almamın bir sonucuydu.

Enes : Grubun bir süre sahneden uzak kaldığı dönemler oldu. Bu mesafe, bugün bu şarkıları nasıl duyduğunu değiştirdi mi, yoksa onların neyi temsil ettiğine dair daha net bir bakış açısı mı kazandırdı?

Son soruya geçmeden önce sadece şunu söylemek istiyorum: Teşekkür ederim.

Müziğin hayatım üzerinde gerçekten çok derin bir etkisi oldu. Keşke sizi canlı izleyebilseydim ama seninle bu sohbeti yapabilmek bile benim için bir onur. Teşekkür ederim Scott. Yazdığın şarkılar, kim olduğumu şekillendirmemde önemli bir rol oynadı. Var oldukları için gerçekten minnettarım.

Scott:Rica ederim.
Benim gibi yaşadığını, bazı günleri benim gibi yaşadığını bilmek bana derin bir mutluluk veriyor. Yalnız olmadığımı ve benim kabilemin bir yerlerde var olduğunu bilmek çok kıymetli.

Bugün, yirmi yıl sonra geriye baktığımda, kelimelerle ifade edemeyeceğim bir şükran duyuyorum. Bu, hayatımın en büyük maceralarından biriydi.

Enes: Son olarak, müziğini hayatlarının çok kişisel anlarında keşfetmiş olan Türkiye’deki dinleyiciler için paylaşmak istediğin bir şey var mı?

Scott:İstediğinizi alın ve istediğiniz gibi yorumlayın.
Ve bilin ki dışarıda arayan, soran ve cevapları arayan pek çok insan var.

Bazen cevapları kim olduğumuzun boşluklarında buluruz.
Bazen de bulamayız.

Ama dürüst olursak kendimizi görürüz.
Bu gerçekleştiğinde değişim başlar.

İçinizde gerçekten ne hissettiğinizin farkında olun ve etrafınızdaki insanlara da dikkat edin.
Çünkü hepimiz bir şeylerden geçiyoruz. Herkes.