Lee Guentert

Lee Guentert Röportajı – İllüstratör (Whitechapel, Deafheaven, Gatecreeper)

İllüstrasyon / Kapak / Röportaj / Tasarım | 0 Yorum

Merhaba ben Irmak, bu röportajı KPK Mag adına gerçekleştiriyorum. Metal camiasının en ünlü illüstratörlerinden Mark Riddick’in bile çizimlerine imrenerek baktığı Lee Guentert’a podcasti Heavy Art Talk’ta aniden “Peki ya kim Lee’yle röportaj yapacak?” dediğinde içimden sanırım onu ben yapacağım dedim.

Irmak: Merhaba Lee, öncelikle bize çizim kariyerinden bahseder misin? İlk profesyonel çizimini ve kimin için yaptığını hatırlıyor musun? 

Lee Guentert: Hey Irmak, davetin için teşekkürler! 2023’te Heavy Metallurgy için bir tişört tasarımı yaptım, YouTube’da metal müzik tartışmaları ve albüm koleksiyonuyla ilgili bir kanal, sanırım bu endüstrideki ilk işimdi. Üniversite ve yirmilerimin ortasında evcil hayvan, rock müzik poster ve tişört çizimleri yaptım ama ilgi odağımı başka şeylere kaydırdım. 2022 yılı gibi mürekkep çalışmaya odaklandım ve Deafheaven, Gatecreeper, Whitechapel, Neon Nightmare ve başka gruplarla çalıştım. Bu piyasada profesyonel kariyerimin başında sayılırım.

 Irmak: Podcastin Heavy Art Talk’tan bahseder misin? Başlamaya nasıl karar verdin? 

Lee Guentert:  Kendimi COVID karantinasının ortaları gibi YouTube metal camiası ve canlı yayınlarıyla ilgilenirken buldum, bir yıl boyunca izleyip yorum yapmaya başlayınca kamera karşısına geçip heavy metal ve albüm koleksiyonculuğu hakkında konuşmak istediğime karar verdim. Metal müzik tasarımları hakkında bir kanal fikri hemen aklıma gelmedi. Bir gün Lucas Korte’la (Shoggoth Kinetics) bağlantı kurmak aklıma geldi çünkü Instagram’daki çalışmaları hakkında soru sorduğumda çok dost canlısıydı. Onunla [Korte] yaptığım röportajdan sonra bu camiaya resim hakkındaki tartışmalarla çok özel ve ilginç bir şey katabileceğimi fark ettim. Ben de devam ettim. 

 O zamandan beri 70’ten fazla çizerle röportaj gerçekleştirdim ve bu sadece beni daha iyi bir çizer yapmakla kalmadı aynı zamanda sanatçılardan oluşan, insanların birbiriyle dost ve yandaş olduğu bir ağ oluşturdu. Ayrıca başka insanlara çizimi ciddi olarak yapmaya başlamaları için ilham verdi. Piyasanın bu yanını göstermek önemli, bu konuşmaları gerçekleştirip sanat hakkında daha çok şey öğrenmeyi seviyorum. [Çizim] izole bir meslek olabiliyor.

Irmak: Sanatıyla geçimini sağlamak isteyen çizerlere şu anki sanat endüstrisini anlatır mısın? Bu işe girmeden önce beklentilerin var mıydı? 

Lee Guentert:  Profesyonel bir sanatçı olmak için çok fazla yöntem var; ama bu yöntemlerle bile tam zamanlı çizerek geçim sağlamak çok zor. Ticari sanatçılar ve illüstratörler var, video oyunu çizerleri, konsept sanatçıları, müzik endüstrisi illüstratörleri (ki ben bu alan hakkında konuşabilirim) ressamlar, çizgi roman çizer/karikatüristleri, kendi ürünlerini çizen sanatçılar vs. 

 Çoğu sanatçının birkaç gelir kaynağı var ve çizmek bu işin gerçekten sadece yarısı. Diğer zamanda bir şeyler kargoluyor, sosyal medyayla uğraşıyor, email yanıtlıyor, araştırma ve başka şeyler yapıyorsun. 

 Beklentilerim geçen yıllarla birlikte değişti, sanatla hem iş hem de sevdiğim için uğraşmayı normalleştirmeye çalışıyorum ama tam ya da yarı zamanlı başka bir mesleğin olması tamamen normal ve utanılacak ya da tereddüt edilecek bir şey değil. 

 Çoğu iyi müzik grubu tam zamanlı müzik yapmaya çalışmıyor ve onlara saygı duyuyoruz, neden çizerler de aynısını yapmasın? Bu piyasadaki çoğu iyi illüstratör ve çizerin bunun dışında tam zamanlı işi var, dövme sanatçılığından ekonomi profesörlüğüne kadar. Başka insanların sandığından daha yaygın hem de.

Irmak:  Kullandığın tekniklerden bahseder misin? 

Lee Guentert:  Lisede tükenmez kalemle çok çalışma yaptım, üniversitede kuruboyaya geçtim (ki gerçekten görmezden gelinmiş bir teknik bence) profesyonel çizmeye başladığımda da mürekkep ve karışık tekniklere (genelde suluboya) geçiş yaptım.

Irmak:  Portfolyon mürekkep çizimlerinden oluşuyor, bir illüstratör olarak daha önce ProCreate kullanarak denemeler yaptın mı? Bugünün dünyasında dijital sanat bir zorunluluk mu?

Lee Guentert:  Biraz. Çalışmaların basılması için pratikte dijital ortam hakkında basit şeylerin bilinmesi gerekiyor ama insanların sandığı bir derecede değil. 2025 yılında sürecin bir kısmında geleneksel teknikler kullanmak yapay zekaya karşı özgün ve insana ait bir dokunuş yapmak için hoş bir şey oluyor. Hem orijinal resmi de satabilirsiniz. Ama bu dijital çizerleri gölgelemesin; müşterilerin [editle] yapabileceği basit düzeltmeler ve düzenlemeler yapmanın bir sürü yararı var. Her iki yaklaşımın da artı ve eksiler var.

Irmak:  Sence Ps ve Id gibi Adobe uygulamaları hala endüstride bir standart mı yoksa yeni çıkan uygulamalarla kıyasladığında güncelliğini yitirdi mi?

Lee Guentert:  Buna tam olarak cevap verecek yetkinliğim yok ama Ps’in sınırlı olduğunu sanmıyorum -tabii sürekli ekledikleri kimsenin istemediği özellikler olmasa. İyi bir sanatçı mevcut imkanlarla istediği her şeye ulaşabilir. Bu kimseyi geri çekmemeli.

Irmak:  Metal müzik piyasasında çizerler ve müzisyenler her zaman profesyonel bir ilişki devam ettiremiyor, grup ve çizerlerin birlikte daha iyi işbirliği yapması için ne değişmeli?

Lee Guentert Şeffaflık, profesyonel iletişim, alçakgönüllülük ve bir telefon görüşmesi yapmak. Sadece yazışma yerine gerçek bir konuşmanın ne kadar çok şeyi çözdüğünü görsen şaşarsın. Egolu olmak sadece engel oluyor.

 İllüstratör ve müzisyenler aynı şeyi istemeli; eldeki proje için mümkün olan en iyi şeyi üretmek. Müzisyenler, beklenti ve fikirleriyle çizerlere yol göstermeli, karşılığında illüstratörler de beklentileri ve sürecin dış hatlarıyla. Eğer bu beklentiler örtüşürse mükemmel. Örtüşmezse de iki taraf da böyle bir eşleşmeyi önlemeli. Bence bu tarz bir iletişimle başlayan projeler başarıya ulaşıyor.

 Müzisyenlerin, dahil olduklarını söylemek için [çizime] bir şeyler ekleme ihtiyacı hissetmesi düştükleri yaygın bir hata. Başka bir tuzaksa sanat ve tasarımın grubun kararı haline gelmesi. İyi bir tişört tasarımı yapılması için basçınızın sanat yönetmeni olmasına gerek yok.

 İllüstratörlerin yaptığı yaygın yanlışlarsa herkesi memnun etmeye çalışmaları, sözleşmelerinden beklentilerini dile getirmemeleri ve teslim tarihini kaçırmaları. Ne istediğinize sadık kalın ve işinizi zamanında teslim edin.

Irmak:  Kariyerinin devamını nasıl öngörüyorsun? Lee için sırada ne var?

Lee Guentert:  Tam zamanlı bir işim olduğu için çizim faturalarımı ödemiyor. Yardımcı oluyor tabii, kesinlikle önemsiyorum ama asıl amacım tartışmasız şekilde iyi işler üretmek. Çizim bir amaç uğruna üretiliyor, çaba ve değerlerim benim için en önemli şey, hatta [çizimle] geçimimi sağlamaktan bile. Kafamda dolanan fikirler var ama öncelikle çizim masasında geçirdiğim zamanı uzatmak ve her şeyden önce tekniğimi geliştirmek istiyorum.

 Poster ve tişört tasarımları yapmaya devam etmek istiyorum. Albüm kapakları havalı olabilir ama posterlerin görünüşünü, özgürlüğünü ve planlamasını seviyorum.

Irmak:  Sona yaklaşıyoruz, bir şansın olsa hangi grup ve şirketler için çizmek istersin?

Lee Guentert:  MeatCanyon/Papa Meat/Creepcast. Hunter çok eğlenceli, metal çiziminden anlayan bir meslektaşım ve bence çok havalı biri. Sallow Moth, çünkü bağımsız sanatçılarla çalışmayı seviyorum Gerry Brent’in müziğinin çılgınlığından hoşlanıyorum ve bence birlikte iyi bir iş çıkarabilirdik. Heavy Metal dergisi, çalışmalarımdaki etkisi çok büyük. Castle Rat, fantezi havasını ve görselliğini seviyorum. Phish, evet o jam grubu, çoğu rock ve jam grubunun parçası olduğu poster sanatını beğeniyorum, değişiklik olması için onlara metal tarzı posterler yapmak havalı olurdu. King Gizzard and the Lizard Wizard, çok fazla çizerle çalıştılar ve bence bu yönün saykodelik bir serbestliği var.

 Yeraltından çok havalı biriyle eğlenceli, heyecan verici ve yeni bir şey yapmayı, büyük bir grubun sanat komisyonuyla çalışıp üyelerin heyecan duymadığı bir çalışma yapmaya tercih ederim. Doğru insanlarla işbirliği yapmak benim için çok önemli.

Röportaj: Irmak Gündüz

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir